Na walizce...

prawie siedząc, prezentuję ostateczną wersje mojej karteczki ślubno-życzeniowej:

Białe serce podpatrzyłam w Parchment Craft (02/2011)

Troszkę krzywo się ujęło, przepraszam.

I życzę miłego weekendu. 

Na "cito"

Dobrze jednak czasem czytać to, co się samemu napisało. 

Jak zerknęłam do poprzedniego wpisu, doszłam do  wniosku, że całkiem niechcący dorobiłam sobie "gębę" pod tytułem: luzik, tralala, jaka to ja zdolna jestem, oczy mi się przy robocie nudzą :-)).

A to był tylko zez rozbieżny!

Niewiele pomogło to kibicowanie, bo coś nam nie idzie za dobrze.

Do tej robótki zaangażowałabym jeszcze dodatkową parę oczu i ze trzy dodatkowe ręce; głównie z powodu napiętego terminu.

Czyli:

dwa dni i nocka z głowy :-D,

mąż wyjada resztki z lodówki,

kwiaty na balkonie więdną

a rybki w akwarium pukają w szkiełko. 

Boże, ale ja to naprawdę lubię!

I jeszcze tylko odrobina stresu czy się spodoba jako uzupełnienie tematyczne. 

W poszukiwaniu natchnienia zajrzałam do książki Julii Roces o wachlarzach, ale zrobiłam po swojemu.

/oprawione w antyramę 28x35cm /

   

Miałam wybyć i zrobię to. W czwartek.

Może jeszcze zdążę pokazać, jakąż to ostatecznie karteczkę podaruję nowożeńcom, do których właśnie się udam.

Jednym okiem

Olimpiada w pełnym rozkwicie a ja jestem fanką zmagań sportowych. Jeśli na dodatek naszym się wiedzie, to siedzę z nosem w telewizorze.

Dlatego dzisiaj będą motywy robione jednym okiem (bo drugie śledzi sportowców):

Szukanie pomysłu na kartkę ślubną - tym razem mnie jest potrzebna, a - jak wiadomo - szewc bez butów chodzi :-))) : 

Nabyłam perełki w płynie i teraz macham je testowo - tu machnęłam 20 małych i 6 większych:

Urozmaicanie bieli - czyli kolorowanie po lewej kredkami atramentowymi - i co z tego wyszło:

Na koniec zamęczę was kolejną wersją mojej ulubionej maski weneckiej. Było już czarne i złote, teraz będzie błękitne i złote:  

Teraz za to nastąpi chwila oddechu, bo kilka spraw najprawdopodobniej oderwie mnie od robótek na trochę.

Pozdrawiam i do zobaczenia.